Një tjetër minator që fatmirësisht i ka shpëtuar së keqes, është Zyber Veshi
Ai thotë se është i vetmi i mbijetuar nga më tepër se 20 punëtorë pjesë e brigadës ku bënte pjesë. Ai jeton në Sukth, në Durrës bashkë me gruan dhe fëmijët. Kur punoi në minierën e uraniumit pikërisht në këtë galeri tregon se brenda një kohe të shkurtër pati probleme shëndetësore. Ndonëse ishte vetëm 28 vjeç, pas vetëm 2 javësh punë në atë galeri ndihej i lodhur dhe i pafuqishëm.
“Isha i ri kisha fuqi, pas 2 javësh trupi erdhi duke ra, muskulatura e trupit po binte sikur me më kap një më bllokon brigadieri me çoi në përrua të Lekaj për të punuar.. sa kam hyrë, 50 e thellë, na kapi koka na bëhej galeria si ylberi ngjyra ngjyra, vija dinamitin e ndizja dhe ikja, 15 ditë punova 50 cm kisha ecur bënim muhabet me njëri tjetrin shumë e fortë na ka ra krejt trupi, por të rinj hallexhinj duhej të punonim të rrisnim fëmijët kemi qenë 24 vetë, asnjë nuk jeton vetëm unë”, u shpreh Zyber Veshi, punëtor miniere
Ndryshe nga rregullat që funksiononin në galeritë e uraniumit në Nimçë, në galeritë e Muhurrit minatorët hynin pa asnjë lloj mjeti mbrojtës. Shpimi nuk bëhej i lagur siç përcaktohej në rregullore.
“
Bëhej me shpim të lagur me martil me ajër dhe ujë, na faktikisht punonim si kafshët pa ujë, hynim në galeri dhe punonim përshkrimi i punës”, u shpreh Zyber Veshi, punëtor miniere.